วันเสาร์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2553

เที่ยวเวียดนามปี 53 กับเพื่อน ๆ ป.โท











































ไม่ได้อัพเดรตมานาน ไม่ค่อยมีเวลาน่ะค่ะ เรียนโท แล้วก็ไม่มีกล้องเป็นของตัวเองแระ ก็เลยไม่ได้ัลงรูปใหม่ ๆ โดนคุณโจรหยิบไปน่ะค่ะ

เดี๋ยววันนี้อัพเดรตรูปที่ไปเวียดนามกับเพื่อน ๆ ป।โท ดีกว่า น่ารักด้วยนะ การไปครั้งนี้ เดินทางโดยเครื่องบินตลอด ทั้งจากไทยไปเวียดนาม และจากโฮจิมินทร์ไปดาลัด

ดาลัดเป็นเมืองที่คล้ายๆ แม่ฮ่องสอนของบ้านเรา อากาศเย็น ๆ แล้วเราก็ไปโดนล้วงมือถือที่นั่น รู้สึกปีนี้ เสือจะกินไก่บ่อยไปหน่อยนะ

วันพฤหัสบดีที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2553

ฝัน

เพลงพระราชนิพนธ์ "ฝัน"
เพลงพระราชนิพนธ์ดนตรี 4 Bars..3...
4... ฝันไป
แห่งไหนไกลสุดจุดหมาย มอง
ในห้วงฝันเรืองรอง ด้วยภาพผอง
ลำยองพร่างพราย
ฝันพลาง
ใจคว้างกลางโลกแห่ง นิ-ยาย
เรานี้หนอเดียวดาย สุดจะหมาย
ตายเคียงคู่ใคร
ชีพใช่ความฝัน แต่ฉัน ยังฝันไป
สู่แดนใดไหน ซึ่งใคร คนนั้นครอง
ฝันไป
จนไร้จนสิ้นจุดหมาย ปอง
คงจักสมใจปอง ที่เรียกร้อง
รักคืนกลับมา
ดนตรี 6 Bars..5...
6... ชีพใช่ความฝัน
แต่ฉัน ยังฝันไป
สู่แดนใดไหน ซึ่งใคร คนนั้นครอง
ฝันไป
จนไร้จนสิ้นจุดหมาย ปอง
คงจักสมใจปอง ที่เรียกร้อง
รักชื่นคืนมา
คืนมาหา รักรอท่า
ประสาแสนเศร้า

ชอบจริง ๆ เลย หลายเพลงเลยนะ พระองค์ทรงพระปรีชาสามารถจริง ๆ รักพระองค์จัง

วันพุธที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ผลงานศิลปะเด็กวัดโขด ฯ




















นี่ ! ดูกันซะก่อน ว่าไผเป็นไผ นี่คือภาพที่ได้รับรางวัลชนะเลิศระดับภาคตะวันออก เป็นเด็ก ๆ ชั้นป.3 จากโรงเรียนเทศบาลวัดโขดทิมทาราม สังกัดเทศบาลนครระยอง อยากจะแจ้งให้ทราบกันว่า ชนะทุกปีน่ะแหละ ไม่ใช่แค่ระดับภาคตะวันออก แต่เป็นระดับประเทศ ฝีมือการฝึกซ้อมก็คือ คุณครูจีที่ยิ้มแฉ่งอยู่กับเด็ก ๆ นั่นแหละค่ะ ระดับภาคฯในปีนี้่โรงเรียนเราไม่ได้ชนะเลิศแค่การวาดภาพระบายสีเท่านั้นนะคะ ยังมีโครงการภาษาไทยและร้อยมาลัยอีก ซึ่งก็ติดอันดับที่ 1 ที่ 2 ของประเทศทุกปีแหละค่ะ ปีนี้ครูนกไม่ได้ส่งร้องเพลงและแดนเซอร์ เพราะเรียนป.โท อยู่ ขอทำเพื่อตัวเองบ้างนะคะอ้อ ! ลืมบอกไป เดี๋ยวปีนี้จะไปแข่งระดับประเทศประมาณปลาย ๆ เดือนก.ค.นี้แหละค่ะ แล้วจะแจ้งผลให้ทราบกันอีกทีนะคะ

เพิ่มเติมค่ะ...... ผลการไปแข่งระดับประเทศ การวาดภาพระบายสี เราได้รับรางวัลชนะเลิศอีกแล้วครับท่าน ปรบมือหน่อย เก่งจริง ๆๆๆ



วันอังคารที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ร้าน "หอมฟุ้ง"

บ้านและร้าน สีเขียว ๆ น่ะค่ะ
ภายในร้าน














จำหน่าย

* น้ำหอม เกรด A หอมติดทนนานทั้งวัน กลิ่นไม่เพี้ยน

* ตุ๊กตาลิขสิทธิ์แท้ กิฟท์ช็อปน่ารัก ๆ

ร้านตั้งอยู่ที่ หมู่บ้านตะพงไพรเวทโฮม หลังที่ 2 ทางขวามือ สีเขียว ๆ ค่ะ
บ้านเลขที่ 177/ ม।12 ต।ตะพง อ।เมือง จ।ระยอง อยู่หลังตลาดผลไม้ตะพงค่ะ
โทรมาก็ได้ค่ะ ที่เบอร์ 08-1715-9522 หรือ 08-7131-6340










วันอาทิตย์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วันนี้เราถูกหวยแสนกว่าบาท

วันนี้เราซื้อหวยตอนที่เกือบจะหมดเวลาแระ ก็ไม่ได้คิดไรมากหรอกนะ เพราะซื้อทุกงวด ก็ไม่ค่อยถูก เมื่อก่อนเราไม่เคยเล่นหวยนะ แต่พอช่วงจะแต่งงานซึ่งก็เป็นเดือนเกิดของเราด้วย ลองซื้อดู ถูกถึง 3 งวด ก็เลยติดใจเลย ทีนี้ซื้อทุกงวดไม่เคยถูกอีก อ้อ ! มาถูกอีกครั้งช่วงที่ไปไหว้ขอหลวงพ่อโสธรกับแฟน เราก็เลยเข้าใจแล้วว่า คงเป็นเพราะดวงคู่ของเรากับแฟนจริง ๆ คงดวงเกื้อหนุนกันมั๊ง

เราได้ของขลังมาจากวัดวัดหนึ่่งที่เราไปบรรเลงดนตรีไทยในจ।ระยองเนี่ยแหละ มีลุงคนนึงเอามาให้ บอกว่าให้คนร้องเพลงเพราะ คนอื่นอิจฉากันใหญ่ บางคนไหว้เราเลยนะว่าอยากได้ ตอนแรกเราก็ไม่รู้เลยว่าสิ่งทีเราได้มาดียังไง แต่พอมีคนบอกหลาย ๆ คนว่าดีมากนะ เป็นของหลวงปู่ทาบเราก็ดีใจ เราก็นำท่านมาบูชาและอธิฐานขอพรให้ถูกหวย หรือให้รวยเร็ว ๆ ซึ่งเราก็อธิษฐานของเราอย่างนี้มาตลอด เราเป็นคนนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์นะ ไม่รู้หรอกว่าท่านศักดิ์สิทธิ์จริงรึเปล่าแต่เราจะไม่หลบหลู่เป็นอันขาด เราจะไหว้จะขอพรของเราทุกวัน แต่เราไม่ใช่คนเชื่ออะไรงมงายนะ ไม่ได้นับถือผีหรือร่างทรง แต่เรานับถือผู้ปฏิบัติธรรม ซึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราขอพรแล้วเห็นเป็นที่ประจักษ์ตอนนี้ก็มี 2 องค์คือ หลวงพ่อโสธร และหลวงปู่ทาบ เราจะทำบุญอยู่ตลอด และจะต้องไปไหว้ขอบพระคุณท่านภายในอาทิตย์นี้แหละ เราไม่เคยลืมคุณใคร

คงแปลกใจกันซินะว่าทำไมถูกหวยเป็นแสนถึงไม่ค่อยโม้เลย หลานเราก็ว่าอย่างนั้น คงเป็นเพราะเรามีภาระมากมายที่ต้องใช้เงิน ก็เลยมองว่าเงินแสนมันน้อยจัง ซึ่งจริง ๆ มันเยอะนะ ถ้าเราไม่มีภาระอะไรเราคงตื่นเต้นมาก ๆ แต่นี่มีเรื่องให้ทำให้คิดจนลืมตื่นเต้นไปเลย เราตื่นเต้นเหมือนกัน แต่ตื่นเต้นที่สิ่งศักดิ์สิทธ์ช่วยเราแล้วจริง ๆ มากกว่า แต่วันที่เราไปร้องเพลงกับดนตรีไทย ก่อนจะร้องเราก็ไหว้หลวงพ่อซึ่งเป็นศพอยู่ด้วยเหมือนกันนะ เราบอกว่าเราขอร้องถวาย ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลวงปู่หรือหลวงพ่อช่วยเรากันแน่ แต่ก็จะไปไหว้ทั้ง 2 องค์แหละ เราเชื่ออีกอย่างนึงด้วยนะว่า คนที่ทำดีต้องได้ดี เพราะเราอธิษฐานเสมอว่า "ลูกตั้งใจจะทำแต่ความดี ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาด้วย ให้สมกับความตั้งใจของลูก" เราเชื่อว่าคนที่เค๊ามีชีวิตที่เป็นสุข คงเป็นเพราะเค๊าเป็นคนดีจริง ๆ ดีทั้งกาย วาจา และใจนะ ไม่ใช่ดีเฉพาะวาจา ( มโนกรรม 3และวจีกรรม 4 ต้องดีหมด )

กราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์และพรของพ่อกับแม่ค่ะ

งาน"สวนสวรรค์ สารพันผลไม้" ที่ตลาดผลไม้ตะพง

เราได้เอาน้ำหอมกับของกิฟท์ช็อปไปขายในงาน "สวนสวรรค์ สารพันผลไม้" ด้วย เพราะเห็นว่าใกล้บ้าน ขายไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ คนจะเดินมากกว่าซื้อของ (วันแรกไม่ค่อยดี วันที่ 2 ดีมากขึ้นเยอะ แต่ค่าที่แพงมาก ๆ เลยอ่ะ ถ้าหักค่าที่แล้วเหลือนิดเดียวเอง )

ในงานก็มีการประกวดอะไรมากมายทุกวัน เมื่อคืนเป็นการปรกวดธิดาชาวสวน น้อง ๆ ก็น่ารักกันดี ดารานักร้องก็มากันทุกคืน เจ๋ง ๆ ทั้งนั้นแหละ ของเล่นก็เพียบ ร้านค้าก็เยอะแยะมากมาย แต่เราก็ถือว่าขายได้ดีแหละ สำหรับวันที่ 2 นะ ( เริ่มเป็น ) ส่วนใหญ่จะเป็นน้ำหอมที่ขายได้ รู้งี้ลงทุนกับน้ำหอมซะตั้งแต่แรกก็ดี ก็อย่างว่าแหละเนาะ คนเรากว่าจะประสบความสำเร็จก็ต้องหัดลองผิดลองถูกกันไป เราจะไปขายถึงวันที่ 18 เลย เพราะงานเค๊ามีตั้งแต่วันที่ 14-18 พ।ค।น่ะ ผู้ใดสนใจก็ไปเที่ยวงานและไปซื้อของของนกด้วยก็ดีนะคะ อิอิ

วันศุกร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เพื่อน ๆ ที่น่ารัก

นี่คือเพื่อน ๆ สมัยเรียนที่สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กรมศิลปากร กทม. เราเรียนคณะศิลปนาฏดริยางค์ (ศิลปิน) ภาควิชาดุริยางคศิลป์ รุ่นที่ 4 ของสถาบันที่เปิดใหม่นี้

สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ เป็นสถานศึกษาระดับปริญญาตรี (2 ปีต่อเนื่อง) ของกรมศิลปากร อ้อ ! ตอนนี้เปิด 4 ปีแล้วซินะ ซึ่งรับเฉพาะผู้ที่จบจากวิทยาลัยนาฏศิลป์และวิทยาลัยช่างศิลป์ทั่วประเทศเท่านั้นค่ะเรียนที่นี่สนุกจัง โดยเฉพาะคณะศิลปินของเรา ไปเข้าค่ายกันบ่อย ไปแสดงดนตรีไทย นาฏศิลป์ไทยกันตลอด ได้เรียนกับครูที่ถือเป็นปรมาจารย์ทางด้านนี้โดยตรง แต่ละท่านสุดยอดทั้งน้าน เทคนิคที่ได้เหลือคณานับค่ะ แม้ว่าครูจะมีชื่อเสียงแค่ไหน ครูก็รักลูกศิษย์ที่รักท่านด้วยความจริงใจ ไม่หวงวิชา อยากได้อะไรเอาไปเลยลูก อิอิ คิดถึงครูจัง เดี๋ยวให้หนูเกิดสภาพคล่องกว่านี้นะคะ เดี๋ยวจะไปหาอีก ปกติก็ไปอยู่แล้วล่ะถ้าว่าง
มาพูดถึงเพื่อน ๆ บ้าง อยู่กับเพื่อน ๆ ที่นี่ มีความสุขจังค่ะ เรามีความสุขกับการเล่นดนตรี ร้องเพลง เรามาเรียนเพราะใจรักเหมือนกัน ไม่ค่อยมานั่งนินทากัน จำผิดกัน ทำอะไรก็ช่วยกันเต็มที่ จริงใจกันดี อาจจะเป็นเพราะเราโต ๆ กันแล้วด้วยมั๊ง ก็เลยไม่ค่อยมานั่งยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เราจะบอกว่าเรารักเพื่อนที่นี่ทุกคนนะ คิดถึงมาก ๆ เลยด้วย เดี๋ยวเลี้ยงรุ่นไปกันให้หมดนะ ถ้าคณะฯไม่จัด เราจะจัดเอง ประธานสั่งต้องไปนะ แล้วมาเที่ยวระยองกันต่อ อิอิ ไปกินเงาะ ทุเรียน มังคุด ลองกอง ที่บ้านเราเนอะ


วันจันทร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วันนี้มีวีดิโอตอนซ้อมเต้นกับเด็ก ๆ ค่ะ เด็กป.1- ป.2 ก็สนุกดี เด็กๆน่ารักค่ะ อ้อ ! ห้ามหัวเราะนะ







วันพุธที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2553

งานภูมิบุรีศรีระยอง










"งานภูมิบุรีศรีระยอง" จัดขึ้นทุกปี โดยเทศบาลนครระยอง ประมาณเดือน ธันวาคม ( อาจจะไม่ตรงกันทุกปี ) จุดประสงค์ในการจัดงาน เพื่อให้รำลึกถึงบรรยากาศสมัยก่อน บริเวณถนนยมจินดา ซึ่งเป็นศูนย์กลางของจังหวัด
ก่อนจะมีงานจริง จะมีการแถลงข่าวก่อนทุกครั้ง เพื่อให้คนทั่วไปได้ทราบวัตุประสงค์ของการจัดงาน และรายละเอียดของงานแต่ละปี
ผู้เข้าร่วมงานควรใส่ชุดไทยย้อนยุค ยุคไหนก็ตามสะดวกค่ะ ปกติงานจะจัด วัน มีอะไรให้ดูมากมาย และยังมีขนมต่าง ๆ ที่เป็นไทย ๆ บรรยากาศไทย ๆ ให้สัมผัสกันด้วยค่ะ ปีนี้ยังไม่ทราบว่าจะจัดวันที่เท่าใด ถ้าทราบแล้วจะมาแจ้งให้ฟังทีหลังนะคะ
สำหรับนก ซึ่งสอนอยู่โรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครระยองโดยตรง ก็มีส่วนร่วมเต็ม ๆ ได้รับหน้าที่ให้ขับเสภาเปิดงานทุกปีค่ะ ทั้งในวันแถลงข่าวและวันงานจริง และก็ยังต้องส่งนักเรียนแสดงหรือประกวดร้องเพลงด้วย ถ้าใครอยากมาเที่ยวก็คงได้เจอกันค่ะ

วันอาทิตย์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2553

เพลงส้มตำ ร.ร.เทศบาลวัดโขดทิมทาราม เทศบาลนครระยอง



ขออภัยนะคะ วีดิโอนี้ไม่จบเพลงค่ะ ดูเท่านี้ไปก่อนนะคะ

หากสะดุดต้องขอ อภัยค่ะ ทั้งตัดไฟล์DVD ทั้งแปลงไฟล์ให้เปิดได้ วุ่นวายมากค่ะ มือใหม่หัดทำค่ะ (แค่นี้ก็ดีแล้วนะ)

นี่คือการ ประกวดร้องเพลงพร้อมแดนเซอร์ระดับประถมศึกษา ในการแข่งขันทางวิชาการของนักเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ระดับประเทศ ประจำปีการศึกษา 2552

สรุปแล้วเราได้แค่รางวัลชมเชยค่ะ ในความคิดเห็นส่วนตัว และจาำกใครหลาย ๆ คน มองว่า ไม่น่าเป็นไปได้ ทีมที่ได้ที่ 2 ไม่มีอะไรเด่นเลย นักร้องก็ไม่ได้ร้องดีมากแค่พอใช้ได้ ส่วนแดนเซอร์ยิ่งไม่มีอะไรเลย แต่คณะกรรมการชมว่านักร้องหน้าตาน่ารัก เหมือนพุ่มพวงตอนเด็ก ๆ เฮ้อ...

หมายเหตุ : รูปแรกวงกลมไว้ให้ค่ะ น้องนักร้องที่คณะกรรมการบอกว่าน่ารัก

เพลงเพื่อแม่ ร.ร.เทศบาลวัดโขดทิมทาราม เทศบาลนครระยอง

โปรดฟังให้จบ ( มี comment จากครูแดน ครูลพ และครูเทียม ด้วยค่ะ )


หากสะดุดต้องขอ อภัยค่ะ ทั้งตัดไฟล์DVD ทั้งแปลงไฟล์ให้เปิดได้ วุ่นวายมากค่ะ มือใหม่หัดทำค่ะ (แค่นี้ก็ดีแล้วนะ)

นี่คือการ ประกวดร้องเพลงพร้อมแดนเซอร์ระดับประถมศึกษา ในการแข่งขันทางวิชาการของนักเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ระดับประเทศ ประจำปีการศึกษา 2552

เพลงนี้ชอบมาก ๆ ลูกศิษย์ก็ร้องได้ดี นี่คือรอบแรกนะคะ

วันเสาร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2553

เพลง 60 ปี ครองราชย์ เทศบาลบ้านเขาตะเกียบ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์


หากสะดุดต้องขออภัยค่ะ ทั้งตัดไฟล์DVD ทั้งแปลงไฟล์ให้เปิดได้ วุ่นวายมากค่ะ มือใหม่หัดทำค่ะ (แค่นี้ก็ดีแล้วนะ)

นี่คือการประกวดร้องเพลงพร้อมแดนเซอร์ระดับประถมศึกษา ในการแข่งขันทางวิชาการของนักเรียนในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ระดับประเทศ ประจำปีการศึกษา 2552

ดูจากองค์ประกอบหลาย ๆ อย่าง ทำให้ทีมนี้ชนะเลิศค่ะ

คำพูดของคนรัก "ทักษิณ"

ดิฉันได้มีโอกาสใกล้ชิดกับคนเสื้อแดง และได้ยินคำพดที่ออกมาจากคนเหล่านั้นซึ่งไม่ได้อยู่ใกล้กัน ถึง ครั้ง เขาพูดว่าอย่างนี้ค่ะ

คนที่ 1 พูดถึงการไปชุมนุมเสื้อแดงว่า " จะไปกลัวตายทำไม ได้ตังค์ด้วย ตายไปก็มีธงชาติคลุม ดีกว่าไปตายข้างถนน "
คนที่ 2 คนละสถานที่และสถานการณ์นะคะ " พี่เป็นได้ทุกสีแหละ ใครให้ตังค์ก็อยู่สีนั้น " ( นี่คือคนเหนือค่ะ )

อยากทราบว่าคุณคิดอย่างไรกันบ้าง กับคำพูดเหล่านี้

วันพฤหัสบดีที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2553

น้องทราย ศิษย์เอก ( จบไปแล้ว )

น้องทรายเป็นลููููููููููููููููููููููููููููููกศิษย์เอกของครูููููููููููููููนก สอนร้องเพลงมาตั้งแต่ป.3 จนเก่งหาตัวจับยาก เค๊าเป็นเด็กที่มีพลังเสียงดีอยู่แล้ว แต่ไม่ได้รับการฝึกฝน จนครูไปได้ยินเสียงเข้าก็เลยนำมาฝึก ตอนแรกร้องเพลงลูกทุ่งไม่เป็นเลย แต่ร้องเพลงสตริงค์พอได้ ครูก็นำมาฝึกจนมีลูกคออันไพเราะ วันนี้มีเพลงที่น้องทรายซ้อมประกวดมาให้ฟังกัน วิดีโอนี้เค๊าซ้อมตอนเค๊าอยู่ป.5 นะคะ แต่ตอนนี้เค๊าจบป.6 แล้ว จะไปเรียนต่อที่ร.ร.วัดป่าประดู่ จ.ระยองนี่แหละ ต่อไปอาจจะเห็นได้ในรายการชิงช้าสวรรค์ติดตามชมได้นะคะ อ้อ ! บุคลิกของน้องทราย บางคนอาจจะมองว่าหยิ่ง แต่จริง ๆ แล้วไม่มีอะไรหรอกค่ะ น้องทรายไม่ค่อยกล้าคุยกับใครถ้าไม่สนิท แต่ถ้าสนิทแล้วคุยไม่หยุดค่ะ (น่ารำคาญมาก) คือเค๊าเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่ร้องเพลงเก่งน่ะค่ะ

วันอังคารที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2553

เพลง "ความคิด" ของแสตมป์


"ยังเดินผ่าน ทุกวัน ที่ๆเราพบกัน เมื่อก่อน

ยังจำซ้ำๆได้ทุกตอน ราวกับมีใครมาหมุน ย้อนเวลา

แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด ในชีวิตจริงคงไม่เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา

ได้แต่ฝาก ความคิด ของฉันเอาไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนหนึ่งยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอ ตลอดมา

ให้ เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ..

อยาก เจอเธอเหลือเกิน เพราะก่อนที่เราต้องเดินแยกทาง
ฉันมีความคิดหลายๆอย่าง หลายอย่างเหลือเกินที่ฉันไม่ได้พูดไป
แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้ ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกล
หากเธอนั้นยังอยู่ จะกอดเธอให้ชื่นใจ และคอยพูดออกไปทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคน หนึ่งยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอ ตลอดมา

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉัน ทิ้งไว้ อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มัน เป็น ความคิด ที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ"

เพลงนี้ฟังที่ไรก็เศร้า เพราะด้วย คนร้องก็ยังน่ารักอีกต่างหาก ใครเคยมีความหลังแบบเพลงนี้บ้างคะ ใครฟังแล้วอินสุด ๆ เหมือนกันบ้าง

วันจันทร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2553

ครูคือเรือจ้าง







































































































คำว่า
"ครูคือเรือจ้าง" นี่มันเรื่องจริง จริง ๆ นะ สอนอยู่ที่ร.ร.นี้ปีนี้ก็ปีที่ 5 แล้ว (เร็วจัง เราแก่แล้วหรือนี่) ฝึกเด็กร้องเพลง รำ และแดนเซอร์มาจนเก่งกล้า ก็ต้องออกไปอยู่ที่อื่น

ที่จริงครูที่สอนเราตั้งแต่เล็ก ๆ เนี่ย ถือเป็นครูจริง ๆ นะ เพราะสอนมาตั้งแต่เรายังอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ จนอ่านออก เขียนได้ อย่างนกก็เหมือนกัน ฝึกเด็กจนร้องเพลงเก่ง เต้นเก่ง แล้วเค๊าก็ไปทำชื่อเสียงให้โรงเรียนระดับมัธยมต่อไป บางคนก็ลืมครูคนแรกไปแล้ว บางคนก็ยังจำได้อยู่ พยายามสอนให้รู้จักคุณคนนะ แต่ถ้าเราไปสอนว่า "ครูนกสอนมาต้องไม่ลืมบุญคุณครูนกนะ" มันก็ดูจะทวงบุญคุณเกินไป อยู่ที่พ่อแม่ผู้ปกครองแล้วล่ะ ว่าเค๊าจะสอนลูกให้เป็นคนดีมีความกตัญญูรึเปล่า อยู่ที่พ่อแม่จริง ๆ นะ บางคนครูสอนแทบตาย ไม่เคยทำอะไรให้ครูหรอก แต่บางคนครูไม่ค่อยได้สอนเค๊าแต่เค๊ากลับหาอะไรมาให้ตลอด แต่ก็อย่างว่าแหละเนาะ คนที่เก่งแล้วมักจะลืมตัว ส่วนคนที่ยังไม่เก่งก็ยังรู้สึกตัวดีอยู่ว่าต้องทำอะไร